Dlaczego do lustrzanki polaryzator kołowy

Filtr polaryzacyjny służy do wygaszania refleksów na wodzie, czy odbić obiektów w szybie, jeżeli te refleksy i odbicia zakłócają obraz, który chcemy fotografować. Może być również użyty do uzyskania głębokiego błękitu. Do wyboru są dwa rodzaje filtrów polaryzacyjnych:

liniowe
kołowe

Jedne i drugie polaryzują światło, czyli przepuszczają tylko drgania elektromagnetyczne o jednym kierunku drgań.

Dla przypomnienia, światło to fala elektromagnetyczna o takiej samej naturze, jak fale radiowe, tyle że fale elektromagnetyczne wywołujące wrażenie świetlne mają długość od 400nm do 700nm.

nm - nanometr to 1/1000 000 000 część metra (jedna miliardowa) czyli 1/1000 000 część milimtera, podczas gdy fale radiowe np. pasma FM mają długość 3,0 METRÓW (dla częstości 100 MHz)

Twierdzenia, często spotykane w Internecie, że filtr polaryzacynjy kołowy jest lepszy od linowego są fałszywe.

Jeżeli już mówić o jakości obu rodzajów filtrów to,

filtr polaryzacyjny liniowy przepuszcza więcej światła do aparatu
niż filtr polaryzacyjny kołowy

A to dlatego, że kołowy składa się z dwóch płytek przeźroczystych a liniowy tylko z jednej. Światło przechodząc przez filtr polaryzacyjny kołowy jest pochłaniane przez grubszą warstwę materiału.

Kiedy i dlaczego musimy stosować filtr polaryzacyjny kołowy a kiedy wystarcza liniowy

Filtrów polaryzacyjnych liniowych nie możemy stosowac do fotografowania aparatem typu lustrzanka. Dlaczego?
W lustrzankach światło pada na lusterko, które skierowuje je do celownika optycznego ale i do dodatkowej matrycy światłoczułej służącej do pomiaru ekspozycji, jak i ustawiania ostrości - patrz rysunek.

Lusterko dobijając światło polaryzuje je częściowo i przebieg zjawisk może być taki:

Filtr na obiektywie jest tak ustawiony (obrocony), że przepuszcza światło spolaryzowane pionowo.
Lusterko w tej pozycji, jak na rysunku, polaryzyje światło poziomo, czyli odbija tylko falę świetlną o drganiach poziomych
A więc światło odbite od lusterka będzie miało bardzo zmniejszone natężenie i dla tego osłabionego światła zostanie wyznaczona ekspozycja (czas otwarcia migawki i przysłona).
Na czas robienia zdjęcia lusterko podskakuje do gór i światło pada na matrycę ale nie jest już osłabione polaryzacją przy odbiciu.
Reasumując - aparat wyznacza parametry ekspozycji dla światła osłabionego polaryzacją przy odbiciu od lusterka a na matrycę pada światło nie osłabione i zdjęcie jest prześwietlone.

Natomiast filtr polaryzacyjny kołowy działa tak.

Pierwsza płytka (od strony fotografowanych obiektów) polaryzuje światło i odpowiednie jej obrócenie wygasi szkodliwe refleksy i odblaski.
Przyklejona do nej druga płytka (tzw. ćwierćfalówka) faktycznie depolaryzuje światło, czyli wiązka z wygaszonymi już odblaskami jest wiązką niespolaryzowaną i nie zostanie wytłumiona przez odbicie od lusterka.

I to wyjaśnia, dlaczego do lustrzanek musimy kupić filtr polaryzacyjny kołowy.
Niektóre cyfrowe aparaty kompaktowe też mają dodatkową matrycę do wyznaczania ekspozycji i światło na nią kierowane jest przez półprzeźroczyste lustrko. W takim aparacie też musimy stosować filtry polaryzacyjne kołowe..

Co do większego tłumienia światła przez filtry kołowe, w porównaniu z liniowymi, to nie jest to bardzo istotne dla fotografowania w dobrych warunkach świetlnych. Procent przepuszczanego światła wynosi, w dużym przybliżeniu i zależnie od wykonania filtru:

99,5% dla filtrów kołowych
99,3% dla filtrów kołowych

Różnica w tłumieniu światła rzędu ułamka procenta jest istotna w najbardziej ekstremalnych warunkach świetlnych. Co więcej, filtry polaryzacyjne kołowe są znacznie popularniejsze, produkuje sieich znacznie więcej i przy masowej produkcji są nieco tańsze od liniowych. Tak więc kupno filtra polaryzacyjnego kołowego może być bardziej opłacalne a perspektywicznie bardziej uniwerslane. Przecież za pół roku możemy zdecydowac się na lustrzankę, czy kompakt wymagający takiego filtra.

Używasz Facebooku'a? Kliknij "lubię to", będziesz dostawał informacje o nowościach na naszym serwisie.