Poradnik fotografii>HDR - najnowsze osiągnięcia>Filmowanie HDR
Dzisiejsze promocje RTV - kliknij tutaj i sprawdź!
Wideo o rozszerzonej dynamice tonalnej
Nagrywanie filmów z rozszerzoną dynamiką tonalną, czyli filmów HDR – high dynamic range (NIE MYSLIĆ z HD – High Definition) stanowi poważny problem techniczny. Każda klatka filmu musi być złożona z przynajmniej 3. zdjęć a trzeba zarejestrować minimum 24 klatki w ciągu sekundy. Filmujemy zazwyczaj obiekty poruszające się a do złożenia 3. kadrów w jedną klatkę obiekty nie mogą być przesunięte względem siebie na kolejnych ujęciach. Filmowanie kamerą z klasyczną matrycą światłoczułą wymagałoby zarejestrowania trzech kadrów w czasie znacznie krótszym niż 1/100 s. Jest to możliwe przy dobrym oświetleniu ale kamera filmowa powinna być bardziej uniwersalna i nadawać się do filmowania w różnych warunkach oświetleniowych.
Pojawiły się więc rozwiązania techniczne umożliwiające zarejestrowanie 3. kadrów o różnej ekspozycji za jednym otwarciem migawki. Jest kilka rozwiązań umożliwiających takie rejestrowanie obrazu.
Matryca z maską ograniczającą naświetlenie sąsiednich pikseli. Idea jest taka.
- Każde 4 sąsiednie piksele przesłonięte są filtrem neutralnym o tłumieniu światła
- 0 krotnie
- 4 krotnie
- 16 krotnie
- 64 krotnie
Bardziej zaawansowaną metodą jest Adaptive Dynamic Range Imaging (ADRI), co można przetłumaczyć na OBRAZOWANIE Z MASKĄ DOPASOWUJĄCĄ SIĘ. Polega to na pokryciu pikseli maską o zmiennym tłumieniu światła. Tłumienie jest regulowana na podstawie sygnału otrzymywanego z danego piksela. Czyli procedura jest taka.
- Wszystkie elementy maski mają zerowe tłumienie światła
- Następuje bardzo krótki czas otwarcia migawki i rejestrowany jest sygnał z każdego piksela
- Zależnie od naświetlenia poszczególnych pikseli maska pokrywająca go jest regulowana tak, by mocniej tłumiła światło w miejscach jasnych o słabiej w ciemnych.
- Z takim ustawieniem tłumienia pikseli rejestrowany jest właściwy kadr
- Z tego kadru wybierane są zdjęcia o różnym naświetleniu i składane w jedno o rozszerzonej dynamice tonalnej.
Kolejną metodą tworzenia klatek do filmu o rozszerzonej dynamice tonalnej jest zastosowania układu optycznego rozszczepiającego światło wpadające do kamery na 3 wiazki i skierowanie każdej z nich na osobną matrycę z odpowiednio ustawioną czułością, tak by otrzymać trzy kadry o różnym naświetleniu, nadające się do stworzenia klatki HDR. Przypominamy, że nie piszemy to o filmach High Definition (wysoka rozdzielczość), tylko o High Dynamic Range (duża dynamika tonalna). Metoda ta jest stosunkowo najprostsza ale wymaga matryc o podwyższonej czułości, gdyż każda z nich otrzymuje tylko 1/3 energii świetlnej wpadającej do kamery.
Używasz Facebooku'a? Kliknij "lubię to", będziesz dostawał informacje o nowościach na naszym serwisie.